Gök cisimlerinin gökyüzündeki hareketlerinin anlaşılmasını önemli ölçüde kolaylaştıran Ortak Merkezli Küreler Modeli, gökyüzündeki nesnelerin parlaklıklarındaki değişimi açıklayamıyor yani model bu konuda gözlemlerle desteklenemiyordu.

Babil, Yunan, Hristiyan ve İslâm kültürlerinin katkılarından oluşan üç bin yıllık gök bilimi geleneği, on altıncı yüzyılda gerçekleşen büyük yeniliklerle matematiksel modellere ve gözlemlere dayalı bilimsel bir disiplin niteliğini kazandı.