Son bilimsel çalışmalar, Ay’ın tektonik olarak daha önceleri bilinenden daha aktif olduğuna işaret ediyor.  The Planetary Science Journal’da yayımlanan araştırmaya göre Ay’ın Dünya’ya uzak yüzündeki çeşitli jeolojik yapılar son birkaç yüz milyon yıl içinde oluştu.

Münih’teki Max Planck Fizik Enstitüsünden Hans Böhringer ve ekibi evrendeki bilinen en büyük yapıyı tespit etti. Quipu adı verilen yapının kütlesi 200 katrilyon Güneş kütlesine denk ve yaklaşık 70 galaktik süperküme barındırıyor.

Türkiye’nin ilk yerli ve millî haberleşme uydusu TÜRKSAT 6A ilk test yayınının 17 Şubat 2025 tarihinde başarıyla gerçekleştirdi.

Ay’ın yüzeyindeki Schrödinger Çarpma Havzası’nda, boyutları ABD’nin Arizona eyaletindeki Büyük Kanyon ile karşılaştırabilir düzeyde olan iki kanyon keşfedildi.

Max Planck Güneş Sistemi Araştırmaları Enstitüsünden gök bilimcilerin yaptığı çalışmalar, Ceres’in yüzeyindeki organik maddelerin kökeninin cüce gezegenin yüzeyinden püsküren tuzlu sıvılar olmadığına işaret ediyor. 

Mart ayının başında Merkür, Venüs, Mars ve Jüpiter gün batımında gökyüzünde. Ancak Merkür ve Venüs ayın ikinci yarısından sonra gökyüzünü terk ediyor. Mart ayında hem Ay hem Güneş tutulması gerçekleşiyor. Ancak iki tutulma da Türkiye’den izlenemiyor.

Bennu Asteroiti’nden Dünya’ya getirilen örneklerde DNA ve RNA’yı oluşturan beş nükleobaz ve proteinleri meydana getiren 20 amino asidin 14’ü tespit edildi.

Gök cisimlerinin gökyüzündeki hareketlerinin anlaşılmasını önemli ölçüde kolaylaştıran Ortak Merkezli Küreler Modeli, gökyüzündeki nesnelerin parlaklıklarındaki değişimi açıklayamıyor yani model bu konuda gözlemlerle desteklenemiyordu.