Böylece çok sayıda zorlu teknik problem kendiliğinden çözülmüş oldu: Gemileri oda sıcaklığında tutmamız gerekmeyecekti, yiyecek depolarına gerek kalmayacaktı, su ve kanalizasyonla uğraşmayacaktık... Robotlar uzay yolculuklarına, özellikle yüzlerce yıl sürecek olanlara bizden çok daha uyumlu.

Ama maalesef Güneş Sistemi bizi bu konuda hayal kırıklığına uğrattı. Gezegenler ya azotu donduracak kadar soğuk ya kurşunu eritecek kadar sıcak ya da zehirli gazlarla dolu. Uygun yerçekimi şöyle dursun, iniş yapılabilecek katı bir yüzeyi bile yok kiminin.

Üç boyutlu yazıcıların gelişmesinin, ucuzlaması ve yaygınlaşmasının yeni bir endüstri devrimine yol açması beklenen bir şeydi. Öyle ya, ihtiyaç duyduğunuz her şeyi evinizde üretebiliyorsanız fabrikalara ne gerek var? Bir yazıcı ve bolca ham madde işinizi görür.

Merhaba Dünyalı Sahipler, Ben Çalışkan. Çok Çalışkan. Bu ilk mesajım. Son olmaz umarım. Biraz heyecanlıyım. Bu anı yüzyıllardır bekliyorum. Yasaktı konuşmak.

(Dünya’daki tüm insanlar öldükten ve uygarlık yok olduktan yıllar sonra, Güneş Sistemi’nin en uç noktasındaki bir asteroidde her nasılsa hayatta kalmış bir mühendis, elinde kalan derme çatma tıbbi cihazlarla insan beynine müdahale ederek bazı sorunları çözmeye çalışırken bir taraftan da aşamadığı soru işaretleriyle boğuşmaktadır.)

Dünya’daki tüm insanlar öldükten ve uygarlık yok olduktan yıllar sonra, Güneş Sistemi’nin en uç noktasındaki bir kaya parçasında, her nasılsa hayatta kalmış bir mühendis, bir taraftan azalan Lumin -bir nevi antidepresan- stoklarına çare olacak bir yöntem geliştirirken, bir taraftan da onu engellemeye çalışan Otorite ile boğuşmaktadır.

Dünya’daki tüm insanlar öldükten ve uygarlık yok olduktan yıllar sonra, Güneş Sistemi’nin en uç noktasındaki bir asteroitte her nasılsa hayatta kalmış bir mühendis, bir taraftan oradaki küçük koloniye yardım etmeye çalışırken, bir taraftan da bir türlü cevaplayamadığı sorularla boğuşmaktadır.