Journal of Neurochemistry'de yayımlanan bir çalışma, Galaktik Kozmik Radyasyon'a (GKR) maruz kalmanın, dişi kemirgenlerde de uzun süreli öğrenme eksikliklerine neden olabileceğini, CDDO-EA adı verilen antioksidan ve anti-inflamatuar bir bileşikle beslenmesinin ise GKR maruziyetinin bilişsel etkisini azalttığı tespit edildi.
Biyomimikri, yaşadıkları sorunlara çözüm bulabilmek için çeşitli yöntemler geliştiren canlılardan ve daha genel anlamıyla doğadan esinlenerek, kendi sorunlarımıza çözümler bulmayı amaçlayan alanın adıdır. Biyotaklit, biyobenzetim veya biyomimetik olarak da isimlendirilebilir.
Bilim ve Teknik dergisi Düşünme Kulesi köşesinde Ağustosl 2024 yayımlanan Kropki oyunu ödüllü sorusunun çözümü açıklandı ve doğru çözenler belli oldu.
İklim araştırmacıları, Meksika Körfezi’ndeki deniz suyu sıcaklığındaki olağan dışı yükselmenin, Milton kasırgasının şiddetindeki ve yoğunluğundaki ani artışın nedeni olduğunu belirledi.
Journal of Neurochemistry'de yayımlanan bir çalışma, Galaktik Kozmik Radyasyon'a (GKR) maruz kalmanın, dişi kemirgenlerde de uzun süreli öğrenme eksikliklerine neden olabileceğini, CDDO-EA adı verilen antioksidan ve anti-inflamatuar bir bileşikle beslenmesinin ise GKR maruziyetinin bilişsel etkisini azalttığı tespit edildi.
Uzun süreler boyunca güneş ışığının daha yüksek enerjili morötesi fotonlarına maruz kalmak, malzemelere renk özelliklerini kazandıran kromofor moleküllerindeki kimyasal bağları etkileyebilir.
Mağara resimlerinden anladığımız kadarıyla en az 32.000 yıldır insanlığın dikkatini cezbeden kutup ışıkları, adını Roma mitolojisindeki şafak tanrıçası Aurora’dan alıyor.
Kuzey Yarım Küre’deki kutup ışıklarını 1619 yılında tarif eden Galileo Galilei’nin onlara verdiği isim olan “aurora borealis” yani kuzey ışıkları ifadesini hâlen kullanıyoruz. Galileo bu ışık gösterisine atmosferimizden yansıyan güneş ışınlarının yol açtığını düşünmüştü. Güncel açıklamamız ise Galileo’nunkinden oldukça farklı.
Eriyik hâldeki demir çekirdeği sayesinde Dünya, bir çubuk mıknatısa benzer biçimde kuzey ve güney kutuplara sahiptir. Bu dev mıknatısın manyetik alanını kapsayan bölgeye manyetosfer denir. Manyetosfer, gezegenimizin atmosferini ve canlılarını uzayda hızla ilerleyen yüksek enerjili parçacıklardan tıpkı bir kalkan gibi korur.
Güneş aktiviteleri sonucunda yayılan plazma hâlindeki bu yüklü parçacıklar manyetosfer tarafından karşılanır. Manyetosferin Güneş’e bakan yüzü parçacıklarla çarpışarak dalgalanır ve aksi yöne doğru bir kuyruk oluşturarak damla biçimini alır. Kuyruk bölümünde hapsedilen parçacıklar, dalgalanmalar sonucunda, dev mıknatıs özelliğindeki Dünya’nın kutuplarına doğru hızlanarak ilerler. Atmosferin üst katmanlarına ulaşan parçacıklar, buradaki atom ve moleküllere enerjilerini aktarır. Dünya’nın manyetik alan çizgilerinin yoğunlaştığı kutup bölgelerinde yaşanan bu enerji aktarımı sonrasında fazladan enerji kazanan atom ve moleküller, bu enerjiyi ışık formunda yayar. Bu ışık gösterisi kutup ışıkları olarak isimlendirilir.
Güneş rüzgârlarındaki parçacık miktarınca yoğunluk gösteren ışık gösterisi, aktarılan fazladan enerjinin tamamı ışığa dönüşünceye dek devam eder. Manyetik kuyruktan kutuplara doğru akan parçacıklar iki kutba da aynı anda ulaşır ve kutup ışıkları her iki kutupta aynı anda oluşur.
Güney kutbundaki kutup ışıklarına “aurora australis” yani güney ışıkları adı verilir.
Kutup ışıklarındaki renk çeşitliliğiyse atmosferdeki elementlerin farklı renkte ışık yaymasından kaynaklanır. Eğer parçacıklar enerjilerini oksijen atomlarına aktarırsa uzun dalga boylarındaki yeşil ve kırmızı ışık, azot atomlarına aktardıysa kısa dalga boylu mavi ışık oluşur. Yüksek parçacık miktarı içeren kutup ışıkları, izleyenlere etkileyici bir gösteri sunsa da radyo ve GPS sinyallerini engelleyebilir veya elektrik kesintilerine yol açabilir.
Kaynaklar:
TÜBİTAK Remzi Oğuz Arık Mahallesi Tunus Cad. No: 80 06540 Kavaklıdere Çankaya/ANKARA
E-Posta: bteknik@tubitak.gov.tr
yayinlar.tubitak.gov.tr
E-Posta: abone@tubitak.gov.tr
