1897 y�l�nda J.J. Thomson, bir katot ���n� t�p� kullanarak �retti�i ���nlar �zerinde, o zamana kadarki en kapsaml� deneyi yapt�. G�zlemlerinden t�retti�i sonu�lar, �arp�c� ve sa�lamd�. T�p bir elektrik alan�na yerle�tirildi�inde katot ���nlar� sapt�r�l�yor, manyetik alana yerle�tirildi�inde ise, dairesel bi�imde k�vr�l�yordu. I��nlar�n eksi y�kl� par�ac�klardan olu�tu�u kanaatine vard�. Ger�i bu zaten biliniyordu. Fakat Thompson, elektrik ve manyetik alanlar�n ���nlara uygulad��� kuvvetlerden hareketle, katot ���nlar� i�in 'elektrik y�k� b�l� k�tle' (q/m) oran�n� belirledi. T�pteki katot hangi malzemeden yap�lm�� veya t�p�n i�i hangi t�r gazla doldurulmu� olursa olsun, kar��s�na hep ayn� q/m oran� ��k�yordu. Demek ki bu eksi y�kl� par�ac�klar�n, hepsi de ayn�yd�. Ger�i bu par�ac�klara 'korp�sk�l' ad�n� vermi�, ama asl�nda elektronu ke�fetmi�ti. Bu elektronlar, gazdaki veya metal elektrotun i�indeki atomlardan geliyor olmal�yd�. Onca farkl� t�rdeki atomlar�n hepsi ayn� par�ac��a yol a�t�klar�na g�re, elektronlar b�t�n atomlar�n temel bir par�as�yd�. �te yandan, q/m oran� �ok y�ksek oldu�una g�re, elektron �ok k���k bir par�ac�kt�. Elektronlar eksi y�kl�, halbuki atomlar n�t�r oldu�una g�re, atomun bir yerlerinde art� y�kler bulunmal�yd�. Elektronlar atomlardan �ok daha k���k veya hafif oldu�una g�re, bu art� y�kl� par�ac�klar atomdan �ok daha a��r olmak zorundayd�. Thomson bu sonu�lardan hareketle, atomu 'karpuz'a benzeten modelini �nerdi: Art� y�klerin olu�turdu�u etli k�rm�z� k�s�m �zerinde, �ekirdeklere benzeyen eksi y�kl� elektronlar. Ayn� y�ntemleri kullanarak ayr�ca, 'kanal ���nlar�'n�n H⁺ iyonlar�ndan olu�tu�unu saptad�. Atom par�alanm��t�. Pandora'n�n kutusu a��ld�...