Dolayısıyla; kuantum mekaniği denklemlerinin çözümü, (n, l, m) değerlerinin olası her üçlüsü için bir 'dalga fonksiyonu' veriyor ve bunlara, 'özdurum' ('eigenstate') dalga fonksiyonları deniyor. Bu fonksiyonların şeklini, sadece l kuantum sayısı, tek başına belirliyor. Örneğin, n değeri ne olursa olsun, l=0 fonksiyonları hep küresel simetrik. l=1 fonksiyonları ise; üç ayrı koordinat ekseni üzerinde oturmuş, birer çift simetrik lob şeklinde. l=2 veya 3 için şekiller daha karmaşık. Elektron bu 'kuantum özdurumları' arasındaki geçişleri sırasında, aradaki enerji farkına eşdeğer frekansta ışınlar yayıyor veya soğuruyor. Dolayısıyla söz konusu kuantum durumları, tarihsel bir alışkanlıkla; bu ışınların, atomların ışıma spektrumunda sergilediği niteliklere bağlı olarak isimlendiriliyor. Örneğin küresel simetrik l=0 dalgalarına, spektrum çizgileri keskin olduğundan, bu sözcüğün İngilizcesinin ('sharp') başharfiyle 's dalgaları' deniyor. l=1 dalgalarına, 'birincil' ('primary') anlamında 'p,' l=2 dalgalarına da, 'dağınık' ('diffuse') anlamında 'd' dalgaları deniyor. Hal böyle olunca; l=3 ve 4 dalgaları da, 'f' ve 'g' simgeleriyle devam ediyor.

Sonuç olarak; n=1 değeri için, l ancak 0 olabiliyor ve m de yine, ancak 0 değerini alabiliyor. Bu durumda sadece bir 's' dalga fonksiyonu var. Buna 1s dalga fonksiyonu deniyor. n=2 için, l=0 veya l=1 olabiliyor. Birinci durumda m ancak 0 değerini alabilirken, yani yine tek bir 's' dalga fonksiyonu (2s) varken; l=1 halinde; m (-1, 0, 1) değerlerine sahip olabiliyor ve ortaya üç farklı 'p' dalga fonksiyonu (2p) çıkıyor. n=3 için, l=2 değerini de alabiliyor ve bu durumda, öncekilere ek olarak; m kuantum sayısı 5 farklı değer alabildiği için, çözümlerden 5 farklı 'd' dalga fonksiyonu (3d) çıkıyor. Nihayet n=4 halinde, l'nin üst değeri 3 için, m'nin olası değerlerinin sayısı 7'dir ve 7 adet 'f' dalga fonksiyonu (4f) vardır. n=5 halinde de, l=4 için 9 dalga fonksiyonu (5g)...