Dolayısıyla, daha ilk bozunma girişimine hazırlanmakta olan bir çekirdekle, milyonlarca başarısız girişimde bulunmuş olan bir çekirdeğin, bir sonraki denemelerinde başarılı olma olasılığı eşittir. Ancak, radyoaktif bir kütlede çok sayıda atom bulunduğundan, bu kalabalık çekirdek grubunun zamanla bozunuşu, ortalama olarak; kuantum mekaniksel olasılıklara uygun, boyun eğer biçimde gelişir. Yani çekirdekler farklı farklı davranabilmekle beraber; tek bir çekirdeğin bozunma olasılığının %50'yi bulduğu saniye sonunda, trilyonlarca çekirdeğin, 1-2 eksiği veya fazlasıyla, yarısı bozunmuş olur. Bu süreye 'yarı ömür' denir ve her yarı ömür sonunda, süre başlangıcındaki bozunmamış çekirdeklerin, yarısı daha bozunur. Alfa bozunması, protonların birbirini itme kuvveti sayesinde gerçekleştiği için, kaynağını elektromanyetik etkileşimden alır.

Örneğin U-238, 4.46 milyar yıl yarı ömürlü, radyoaktif bir çekirdektir. Bozunması halinde bir alfa parçacığı ışınlayarak, Th-234 çekirdeğine dönüşür. Açığa çıkan alfa parçacığı ile toryum çekirdeğinin kütleleri toplamı, U-238'inkinden azdır. Aradaki kütle farkı, ürünlerin kinetik enerjisine dönüşür. Başlangıçtaki 1 gramlık U-238 kütlesi, 4.46 milyar yıl sonra yarım grama iner. Ancak, U-238 çekirdeklerinden belli birisi, ilk saniye içerisinde bozunmuş olabileceği gibi, milyarlarca yıl sonra hala bozunmamış da olabilir. Alfa parçacıkları, +2 yüklü olduklarından kolayca, kağıt kalınlığındaki malzeme içinde dahi durdurulabilirler.

Beta etkinliği diğerlerinden farklı. Burada çekirdeğin kendisi parçalanmıyor. İçindeki nötronlardan birisi protona dönüşüyor ve bu arada, bir elektronla karşıt nötrinosu ışınıyor. Sonuç olarak, atom numarası 1 artan çekirdek, kimlik değiştirmiş oluyor. Evet: Nötronlar ve diğer karmaşık parçacıklar da bozunabiliyor. Bu bozunmalara; güçlü, elektromanyetik veya zayıf etkileşimlerden, biri veya diğeri yol açabiliyor.