Dolayısıyla çekirdek de, nötron veya protona benzer şekilde, güçlü kuvvet sayesinde bir arada duruyor. Ancak, arada önemli bir fark var. Kuarkların boyutu 10-18 m düzeyinde. Proton veya nötronunki ise, 10-15 m. Dolayısıyla kuarklar, kendilerinin yaklaşık 1,000 katı kadarlık bir hacim içerisinde, doğrudan gluon alışverişi kanalıyla birbirlerine, çok güçlü bir şekilde bağlı bulunuyorlar.

O kadar ki; potansiyel ve kinetik enerjilerinin toplamı, nötron veya protonun kütlesinin %98'den fazlasını oluşturmasına karşın, herhangi birisi kaçıp kurtulamıyor. Fakat gluon alışverişi, 10^-15 m'den sonra etkinliğini kaybediyor. Halbuki nükleonun boyutu da, tam bu düzeyde. Yani gluon alışverişi, nükleonun hemen dışında sona eriyor. Bu durumda; eğer çekirdek içerisindeki nükleonlar birbirlerine dokunurcasına yakın iseler, gluon alışverişi kalıntılarından yararlanabiliyorlar. Fakat çekirdeğin yarıçapı 10^-15 m düzeyinde ve nükleon boyutunun onlarca katını bulabiliyor. O halde; nükleonlar çoğu zaman birbirlerine, gluon eriminin ötesinde bir uzaklıktalar. Nasıl oluyor da aralarında güçlü kuvvet kalıntıları bulunabiliyor, ki çekirdek bir arada durabilsin?