Ağır bir lepton bozunduğunda, ortaya çıkan parçacıklardan birisi daima, kendi nötrinosu oluyor. Diğer parçacıklar ise; ya bir kuarkla karşıtı; ya da daha hafif bir leptonla, bu leptonun karşıtnötrinosu olabiliyor. Öte yandan, bazı lepton bozunmaları hiç gözlenemiyor. Bu; bazı lepton bozunmaları mümkün iken, diğerlerinin imkansız olması gerektiğine işaret ediyor. Bu durumu açıklamak için leptonlar, ikişer elemanlı üç aileye ayrılıyor: Elektron ve nötrinosu, muon ve nötrinosu, tau ve nötrinosu. Herhangi bir leptonun hangi aileye ait olduğunu ve hangi diğer ailelere ait olmadığını belirtmek için, birer sayı kullanılıyor: Elektron sayısı, muon sayısı, tau sayısı. Şöyle ki;

• elektron sayısı; elektron ve elektron nötrinosu için +1, pozitron ve elektron karşıtnötrinosu için -1, tüm diğer leptonlar için 0,
• muon sayısı; muon ve nötrinosu için +1, karşıt muon ve muon karşıtnötrinosu için -1, tüm diğer leptonlar için 0,
• tau sayısı; tau ve nötrinosu için +1, karşıt tau ve tau karşıtnötrinosu için -1, tüm diğer leptonlar için 0 oluyor.