Bunun için, ısıtılan bir metalin saldığı elektronlar, sağ alt köşedeki 'ön enjektör' sisteminin ('LPI, Lep Pre-Injector') doğrusal hızlandırıcısında ('LIL, Lep pre-Injector Linear accelerator') 200 MeV enerji düzeyine hızlandırılıyor. LIL'in orta kısmında, bu elektronların bir kısmı saptırılıp, kalanı ağır bir metalle çarpıştırılmak suretiyle pozitronlar elde ediliyor. Elde edilen pozitronlarla elektronlar, doğrusal hızlandırıcının sonraki aşamalarına yönlendirilip, 600 MeV'a kadar hızlandırılıyor. Daha sonra bir süre için, ön enjektör sisteminin 'elektron pozitron aküsü'nde ('EPA, Electron Positron Accumulator') yörüngelere oturtulup, ters yönlerde dönmeye bırakılıyorlar. Ki bu sırada daha fazla elektron ve pozitron üretilip biriktirilebilsin.

Yeterince birikim sağlandığında, elektronlar ve pozitronlar, dairesel bir hızlandırıcı olan 'proton senkrotronu'na ('PS, Proton Synchrotron') gönderiliyor. İki parçacık demeti; aynı tüpün içerisindeki, birbirinden yeterince uzak yörüngelerde ve zıt yönlerde döndürülerek, 3.5 GeV'a kadar hızlandırılıyor.