Mikro uçan araçların önemli bazı özellikleri şunlardır:
* İletilen görüntüdeki önemli detayları ayırt edebilecek düzeyde çözünürlülük,
* Kısa menzil gece/gündüz saha görüntüleme sistemi taşıması gerekliliği,
* Kullanıcıların, görüntülerin nereden geldiğini belirleyebilmeleri için, uygun jeo-konum belirleme yeteneği,
* Yeterli araç menzili,
* Tam-zamanlı haberleşme,
* Hafif ve bir sırt çantasında taşınacak dayanıklılık,
* Araç harcanıp feda edilebilecek düzeyde kabul edilebilir maliyet,
* Aracın gizliliğini koruyabilmesi; görülmesi, duyulması ve başka türlü ortaya çıkartılmasının zor olması,
* Kullanıcısının yerini belli etmeyecek özelliklerde olması.
Güncel teknolojiyi kullanarak bir çok MAV teknolojisi prototipi geliştirilmiştir. Yapılan çalışmalar halen kullanılmakta olan güç kaynaklarından daha üstün özelliklere sahip uzun ömürlü güç kaynaklarının geliştirilmesi gerektiğini göstermektedir. Güç kaynaklarına bir örnek olarak, IGR Inc. gösterilebilir. Bu firma mikro hava araçlarında itki oluşturmak ve elektrik aksamında kullanılmak üzere hafif, yaklaşık 25 gr ağırlığında, tek kullanımlık katı-oksit yakıt hücreleri üretmektedir. Bu güç kaynaklarının enerji yoğunluğu, lityum pillerin enerji yoğunluğunun yaklaşık altı katı kadardır. Phoenix'te bir teknoloji şirketi olan M-DOT ise, 600 gr itki oluşturabilen, çok küçük gaz-türbinli motorlar üzerine çalışmaktadır. Kabaca bir yumurta büyüklüğünde ve yaklaşık 78 mg ağırlığındadır. Aynı zamanda, kanat çırpma teknolojisi gibi geleneksel olmayan uçuş teknolojileri de geliştirilmektedir. Faulhaber Grup, 1.9 mm çap, 5.5 mm uzunluk ve 91 mg ağırlık ile, 2001 yılında, manyetik motor ölçülerinde bir alt limite ulaşmıştır. Bu motorlar halen Almanya'da Mikroteknik Enstitüsü'nde ve Stanford Üniversitesi'nde kullanılmaktadır.
